عقد قرض شرایط آن

عقد قرض توافقی است که به موجب آن یکی از طرفین، مقدار معینی از مال خودش را به طرف دیگر تملیک می‌کند و طرف دوم تعهد می‌دهد که مانند همان مال را از لحاظ مقدار، جنس و خصوصیات، در تاریخ معین، به او بر‌گرداند و در صورتی که نتواند مثل آن مال را پس بدهد، قیمت آن مال را در همان تاریخ بپردازد. عقد قرض طبق مواد ۶۴۸ تا ۶۵۲ قانون مدنی، از عقود معین است که به مانند سایر عقود معوض، دارای دو طرف می باشد که یکی مُقرِض (قرض دهنده) و دیگری مُقتَرض (قرض گیرنده) نامیده می شوند.

حق العمل کاری و دلالی هردو نهادهایی هستند شبیه نهاد وکالت و هردو در قانون تجارت به کار رفته است و با وجود آن که حق العمل کار و دلال هر دو واسطه انجام معامله هستند؛ اما دارای تفاوت های بسیاری با یکدیگر و نیز با عقد وکالت می باشند که در ادامه توضیح داده می شود.

تعریف حق العمل کاری حق العمل کار

طبق ماده 357 قانون تجارت حق العمل کاری عبارت است از:

تضامین قراردادها

یکی از مهم‌ترین چالش های طرفین قرارداد در هنگام تنظیم و انعقاد آن، انجام تعهدات قراردادی توسط طرف مقابل پس از امضا و اجرایی شدن قرارداد است؛ چرا که عدم ایفای این تعهدات از اصلی ترین دلایل تشکیل پرونده های قضایی در دادگستری است و پیش بینی تضامین کافی و مناسب برای تعهدات قراردادی طرفین را از پیگیری مطالبات خود در مراجع قانونی در آینده بی نیاز می سازد.

جرم توهین

جرم توهین از جمله جرایم بر علیه تمامیت معنوی اشخاص است.

توهین عبارتست از هتک حرمت به افراد و استفاده از افعالی که موجب وهن و تحقیر و اهانت به شخص می شود و این هتک حرمت لزوما ‌‌‌نمی‌باید استناد فعل مجرمانه‌‌‌ای باشد. مثلا اگر شخصی را با الفاظ رکیک مورد توهین قرار دهند، این عمل توهین و هتک حرمت محسوب ‌‌می‌شود و در قانون مجازات اسلامی ،قانون گذار آن را جرم و برای مجازات پیش بینی کرده است.

قصور و تقصیر پزشکی

قصور پزشکی : مترادف با غفلت و خطایی که فرد سهوا مرتکب آن میشود .

تقصیر پزشکی: تقصیر به معنای خطایی است که فرد به نحو عمدی آن را انجام میدهد.

به وضوح مشخص است که این دو تعریف در نقطه مقابل یکدیگر قرار دارند.

قصور پزشکی به چهار دسته تقسیم می شود:

الف) بی مبالاتی

بی مبالاتی: در لغت به معنای بی تدبیری،بدون فکرعمل کردن،بی اعتنایی در واقع بی مبالاتی یعنی کاری که فرد باید انجام می داده ولی به آن عمل نکرده است.(همان بی احتیاطی به صورت ترک فعل است.)

خیارات

در دنیای پیچیده قراردادها و معاملات، شناخت انواع خیارات و روش ‌های اسقاط آن ‌ها، دارای اهمیت بسیاری می باشد. خیارات به عنوان ابزاری قانونی، به طرفین قرارداد این امکان را می‌دهد که در شرایط خاص، از حقوق خود دفاع کرده و تنظیم بهتر روابط قراردادی را فراهم نماید.

حق خیار

در حقوق قراردادها حق خیار به معنای حقی است که به یکی یا هر دو طرف قرارداد داده می‌شود تا امکان فسخ قراردادرا تحت شرایط خاصی داشته باشند. این حق عموماً به منظور ایجاد انعطاف‌پذیری و حفاظت از حقوق طرفین در قراردادهای گوناگون شناسایی می گردد.

اعاده دادرسی مانند دیگر طرق عادی و فوق‌العاده شکایت از آراء، طریقی است که به فراخور شرایط و احکام قانونی حاکم بر آن، آثار متفاوتی را نسبت به حکم قطعی معترض‌عنه و رسیدگی‌های پیش از آن و همچنین طرف‌های دعوا، ایجاد می‌کند

اعاده دادرسی یکی از روش‌های استثنایی برای اعتراض به رأی قطعی دادگاه است. در این روش، محکوم علیه می‌تواند تحت شرایط خاصی از دادگاه درخواست کند که یک بار دیگر به پرونده رسیدگی کند و در صورت تأیید شرایط اعاده دادرسی، حکم جدیدی صادر کند.

تجدیدنظر خواهی

تجدید نظر خواهی یکی از مهم‌ترین روش‌های اعتراض به حکم دادگاه‌ها محسوب می‌شود که هم در خصوص احکام صادره از دادگاه‌های حقوقی و هم در ارتباط با احکام صادره از دادگاه‌های کیفری قابل انجام است. در این روش، شخصی که به موجب حکم صادره از دادگاه محکوم شده است، می‌تواند در صورت وجود یکی از جهات تجدید نظر خواهی، با ارائه دادخواست تجدید نظر خواهی، نسبت به حکم صادره اعتراض کند. شخصی که نسبت به حکم دادگاه اعتراض می‌کند، تجدید نظر خواه و شخصی که علیه او دادخواست تجدید نظر داده شده، تجدید نظر خوانده نامیده می‌شود.

واخواهی

واخواهی یا شکایت از رأی غیابی واخواهی یا اعتراض به رأی غیابی از طرق عادی و موافق قاعده در شکایت از آراء غیابی است.

قبل از بررسی واخواهی و شرایط و اصول آن لازم است به تعریفی از حکم غیابی که می توان از آن واخواهی نمود، بپردازیم.

حکم دادگاه حضوری است مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده و به طور کتبی نیز دفاع ننموده باشد و یا اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد ( یعنی ابلاغ به صورت قانونی به عمل آید برای نمونه ابلاغ در نشانی خوانده به بستگان و خادمانی که سن یا وضع ظاهری آنان برای تشخیص اهمیت اوراق کافی باشد یا ابلاغ به صورت الصاق اخطاریه در نشانی خوانده در صورت حاضر نبودن اشخاص یاد شده یا امتناع آنان از گرفتن اوراق و نهایتا ابلاغ از طریق نشر آگهی در هنگام مجهول المکان بودن