یکی از عقودی که در زندگی روزمره بارها از آن چه به صورت کتبی و چه به صورت شفاهی استفاده می‌کنیم عقد ودیعه است که دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی است.

از لحاظ لغوی ودیعه به معنای امانت و سپرده میباشد. در اصطلاح حقوقی نیز به همین معنا میباشد یعنی کسی مال خود را به دیگری داده تا او مال را به صورت رایگان نزد خود نگهداری کند.

عقد ودیعه از جمله عقود معینی است که در قانون مدنی مورد تصریح قرار گرفته و موضوع اصلی آن امانت گذاشتن مالی نزد دیگری است.این عقد نیز مانند عقود دیگر دارای قواعد و مقررات مختص به خود میباشد که در ادامه به تمامی آنها اشاره خواهیم کرد.

یکی از جرائم مربوط به اموال و مالکیت ،جرم خیانت در امانت است .در این جرم شخص اموالی که به او سپرده شده است را با انجام اقدامات و تحت شرایط خاصی مورد خیانت قرار می دهد .

ارکان جرم خیانت در امانت

برای تحقق جرم خیانت در امانت وجود عناصر زیر ضروری است .

وجود رابطه امانی

ابتدا باید مالی به شخص امین سپرده شود و وجود یک رابطه حقوقی امانی امری ضروری است این رابطه حقوقی امانی باید ناشی از یک قرارداد بین امین و خائن باشد.
کلیه عقود امانی مثل عاریه و مضاربه و مساقات و… مشمول بزه خیانت در امانت خواهند بود. همچنین ضرورتی به وجود عقد امانت آور نبوده و چنانچه در سایر روابط حقوقی که بنا بر استرداد مال یا به مصرف معین رسانیدن آن وجود داشته باشد خیانت در امانت محقق می گردد (مثل کار با اجرت یا بی اجرت)