جرم سرقت

سرقت عبارتست از ربودن مال دیگری بدون اذن و اجازه از مالک آن و در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ در تعریف جرم سرقت در ماده ۲۶۷ مقرر می دارد”‘سرقت عبارت از ربودن مال متعلق به غیر است.”مطابق این تعریف چهار عنصر «ربودن»، «مال»، « تعلق مال به دیگری» از ارکان تحقق سرقت است .

ربودن

مهم ترین رکن سرقت در حقوق ایران «ربایش» مال دیگری بدون رضایت و اطلاع مالک آن است که بدون تحقق آن عنصر مادی جرم سرقت به وقوع نخواهد پیوست. لازمه تحقق ربایش، نقل مکان دادن مال از محلی به محل دیگر و قابلیت ربایش را می باشد. بنابراین سرقت از نظر حقوق ایران تنها در مورد اموال منقول، که قابلیت نقل و انتقال و در نتیجه ربوده شدن را دارند، مصداق پیدا می کند. و در مورد اموال غیر منقول به علت عدم امکان ربایش مصداق پیدا نمی کند.

یکی از جرائم مربوط به اموال و مالکیت ،جرم خیانت در امانت است .در این جرم شخص اموالی که به او سپرده شده است را با انجام اقدامات و تحت شرایط خاصی مورد خیانت قرار می دهد .

ارکان جرم خیانت در امانت

برای تحقق جرم خیانت در امانت وجود عناصر زیر ضروری است .

وجود رابطه امانی

ابتدا باید مالی به شخص امین سپرده شود و وجود یک رابطه حقوقی امانی امری ضروری است این رابطه حقوقی امانی باید ناشی از یک قرارداد بین امین و خائن باشد.
کلیه عقود امانی مثل عاریه و مضاربه و مساقات و… مشمول بزه خیانت در امانت خواهند بود. همچنین ضرورتی به وجود عقد امانت آور نبوده و چنانچه در سایر روابط حقوقی که بنا بر استرداد مال یا به مصرف معین رسانیدن آن وجود داشته باشد خیانت در امانت محقق می گردد (مثل کار با اجرت یا بی اجرت)

انتقال دادن چند نفر یا یک نفر به مکان دیگر بدون رضایت شخص را آدم ربایی گویند. آدم ربایی مطابق قانون مجازات جرم بوده و در صورت تحقق ارکان آن قابل مجازات است

عنصر مادی جرم آدم ربائی

برای تحقق این جرم باید عمل ربودن انجام گیرد و به این معنا می باشد که شخصی را از مکانی به مکان دیگر با استفاده از زور یا تهدید و یا اینکه از طریق حیله، انتقال می دهند و این جابجایی بدون رضایت شخص میباشد. همچنین مطابق قانون مخفی نمودن شخص در جایی بدون رضایت او و یا با استفاده از فریب و زور و تهدید نیز از مصادیق جرم آدم ربایی است .