وجه التزام و نحوه تعیین آن

وجه التزام قراردادی، شرطی است که برای جبران خسارات ناشی از عدم ایفای تعهدات قراردادی و یا جریمه طرف قرارداد به جهت دیرکرد ناشی از عدم انجام یا تاخیر در انجام تعهدات ناشی از قراردا بوده که در قراردادها، پیش بینی می گردد. در خصوص نحوه تعیین وجه التزام باید گفت که وجه التزام در قراردادهای تملیکی و مالی، با توافق طرفین و به صورت شرط ضمن عقد تعیین می گردد؛ و تفاوتی که با خسارت تاخیر تادیه دارد؛ این است که وجه التزام، حتماً باید در قرارداد، پیش بینی شده باشد؛در غیر این صورت قابل مطالبه نیست.

قرارداد محرمانگی

قرارداد عدم افشا که با نام قرارداد محرمانگی (NDA) نیز در ایران مشهور است؛ یکی از قراردادهای قانونی الزام آور است که بر مبنای آن طرفین توافق می‌کنند دانش و هرگونه اطلاعات محرمانه اختصاصی یا تجاری را که برای اهداف مشترک و به مدت معین و شرایط مشخص با یکدیگر به اشتراک می گذارند؛ افشا نکنند.

تعریف

NDA یا قرارداد محرمانگی، قراردادی است که توسط اشخاص و کسب و کارها برای حفاظت از اطلاعات ارزشمندشان در همکاری های مختلف تنظیم می گردد. به موجب این قرارداد طرفین متعهد می نمایند اطلاعات و دانشی را که در طول همکاری با یکدیگر به اشتراک گذاشته اند؛ منتشر یا افشا نکنند. لازم به ذکر است عدم افشا یا محرمانگی می تواند علاوه بر قرارداد مستقل، به صورت یک شرط یا بند در قرارداد اصلی تنظیم گردد. طرف های قرارداد عدم افشا عبارتند از افشاکننده و دریافت کننده اطلاعات که حسب توافقات فی مابین ممکن است یک از طرفین قرارداد و یا هر دو طرف قرارداد به طور همزمان باشند.