عقد عاریه یکی از انواع عقود معین است؛ یعنی عقدی است که قانون گذار نام و قواعد آن را در قانون تشریح کرده است؛ مانند عقد بیع، قرارداد اجاره، عقد ودیعه، عقد هبه، عقد رهن و … . عقد عاریه اگرچه اغلب با عقد قرض یکی گرفته می شود؛ تفاوت های ظریفی با عقد قرض که در ادامه به آن ها می پردازیم.

تعریف عقد عاریه

طبق ماده 635 قانون مدنی: " عاریه عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از عین مال او مجاناْ منتفع شود. عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند. " با توجه به این ماده، عاریه قراردادی است بین عاریه دهنده (معیر) و عاریه گیرنده (مستعیر) که به موجب آن معیر به مستعیر اجازه می دهد از مال او به طور رایگان استفاده نماید.